Bohaterowie „Siły przyzwyczajenia” to cyrkowcy: Żongler, Błazen, Pogromca i Akrobatka. Oraz Dyrektor, który całym tym cyrkiem rządzi. Cyrk jest niewielki, prowincjonalny, jego widownia też nie bywa za duża. Zresztą to już nie te czasy, gdy wizyta cyrku była wielką atrakcją i o sztuczkach na trampolinie albo o tresurze słoni opowiadano sobie potem długo w domach czy biurach. Z pozoru jak każdy inny, ten cyrk jest jednak dziwny, nietypowy. Otóż prawdziwą pasją dyrektora Caribaldiego jest codzienne ćwiczenie z artystami – po wykonaniu scenicznej pracy – słynnego kwintetu smyczkowego Franciszka Schuberta „Pstrąg”. Zawodowcy na arenie, amatorzy w muzyce, cyrkowcy starają się sprostać szaleńczym wymaganiom dyrektora wiolonczelisty, znęcającym się nad nimi jako artystami i jako ludźmi. W imię czego? Własnych niezrealizowanych ambicji? Miłości do Sztuki? Pasji doskonałości? Caribaldi jest tyranem i jednocześnie miłośnikiem piękna; zapatrzony w swoje ideały nie dostrzega upokorzeń ludzi, których zmusza do niechcianych wysiłków. Nie widzi, że bywa w tym wszystkim groteskowo śmieszny. Sztuka największego austriackiego dramaturga drugiej połowy XX wieku to komedia o cyrku, jakim staje się nasze życie, gdy zaczyna nim rządzić chora ambicja używająca najszlachetniejszych niekiedy argumentów. W roli głównej zobaczycie Państwo Krzysztofa Gosztyłę, który nie tylko gra znakomicie jako aktor, ale i jako… wiolonczelista.